तू नसताना
लागते पानगळ
मनाच्या साग–वनाला.
पाचोळ्याचा आवाज
दऱ्या–दऱ्यांमधून
घुमतो
केविलवाणा!
केविलवाणा!
झळा उन्हाच्या
करपवत जातात
उरला–सुरला चारा.
विचारांची गुरं–ढोरं
दुष्काळ नसून
असल्यासारखी!
पायवाटा झाकलेल्या
बोडके डोंगर
पिवळसर धरती.
झरे आटलेले
हळद्याच्या गाण्यात
माझेच स्वगत!
तळपत्या उन्हात
वणवा पेटतो एखादा
भस्मसात क्षणात!
तू नसताना
नाही थंड वारा
फुलांच्या गारा!
तू नसताना
पळस उगाच फुललेली
सावर लाले–लाल!
तू नसताना
शुष्क ओढ्याकाठी
रातवी पौर्णिमा!
तू नसताना
लागते पानगळ
मनाच्या साग–वनाला
ये ना अशी इकडे
ऋतू–बदल
अधीर मनाला!
– पंकज (०८.०३.२०१८)